Woorden mooi aaneengeregen

In zijn dichtbundel Ja Nee ontrafelt Tonnus Oosterhoff de werkelijkheid, om de wereld vervolgens net weer even anders aan elkaar te stikken. In Oosterhoffs universum zijn twee fietsers God en Noodlot tegelijk en kun je katten niets leren, maar slechts iets afleren. Elk gedicht is een spel met taal, klank en realiteit. Soms eenvoudig, vervolgens weerbarstig en explosief. De dichter brengt je naar de hemel, daarna mag je het zelf uitzoeken.
Na zijn bejubelde roman Op het rok van het universum geeft Tonnus Oosterhoff in Ja Nee opnieuw blijk van zijn volstrekte oorspronkelijkheid als dichter, zoals hij die eerder liet zien in alom geprezen bundels als Ware grootte en Leegte lacht.

Spel met taal


De cover doet denken aan een margrietje in het gras. De Ja is het hart van de margriet, de Nee de blaadjes om het hart van de margriet en het groen is het gras. Ergens jammer dat de ontwerper van de cover de Nee niet om de Ja heeft geplaatst, maar eronder. Je kunt in ieder geval zien dat de auteur een spelletje speelt met de woorden door Ja op zijn kop te plaatsen.
Bij de titel van Ja Nee van Tonnus Oosterhoff krijg je het gevoel alsof je vragen moet beantwoorden waarop je alleen maar 'ja' of 'nee' mag antwoorden en niets anders.

Lees verder op https://www.boekenblog-van-ann.nl/recensies/2860630_ja-nee-tonnus-oosterhoff .