Spelen met (s)taal

Eenieder die claimt van fantasy te houden, zou dit boek moeten lezen. Het hangt wellicht van je smaak af, en hoewel ik me beter thuis voel in de epische fantasy, heb ik genoten van "Vonnis". De seks-scènes waren mij niet te rauw (de eerste vond ik zeer interessant, zeker hoe het inhaakte op de wereldbouw, alleen wel een beetje out of character), maar voor mensen met een hoog rechtvaardigheidsgevoel wil ik een waarschuwing uiten: probeer het niet te veel te zoeken, ondanks dat de hoofdpersoon dat gevoel lang vast weet te houden.

Sterke punten:
- prachtig geschreven (alhoewel ik denk dat de woordenschat van de Jagers af en toe overschat lijkt)
- het beste voorbeeld wat NL heeft aan zelf uitgegeven fantasy wat mij betreft (en terecht de Indie Awards heeft gewonnen)
- de personages leven en ik heb meer over personages geleerd van wie ik dat niet verwacht had (ik noem het voor het gemak overdelivering)
- erg origineel, dynamisch én goed uitgewerkt, dat greep mijn interesse, dat oversloeg in aandacht
- er is duidelijk nagedacht over taal - ik vond het mega interessant om te ontdekken hoe Sophia dat heeft vorm gegeven en ons meeneemt in het leerproces (zeker de eerste les ^^) -- dat kan ik altijd waarderen

Minpunten:
- het was mij niet altijd duidelijk welke richting het verhaal had (bloedpulver vs de bloedwet)
- richting het eind sloeg ik delen van het perspectief van de jagers over - herhaling (en vooral de uitvoerige beschrijving ervan) verzwakte de toegevoegde waarde van de opbouw naar een toch verrassend einde

Al met al hoop ik dat een boek als "Vonnis" kan worden gekoesterd. Het is bewijs dat ook Nederland fantasy te bieden heeft die de moeite waard is om te lezen - en om gelezen te blijven worden.