Als een film!

Het kan niet beter: 's zomers in de tuin lezend, en tegelijk verblijvend op het onderste dek van een schip vol landverhuizers in 1921. Vertrokken van Petra van Gansen deed me soms vergeten waar ik was. Ik rook de drank van mijn Russische hutgenoten, voelde het spettertje kots dat hoofdpersoon Rik op zijn wang krijgt als zijn vriend in het stapelbed boven hem de storm niet meer kan weerstaan. Wat een meeslepende roman!

Benevens de plastische en beeldende beschrijvingen heeft de schrijfster ook nog eens een geweldig plot en fascinerende personages uit haar pen getoverd. Rik is de krachtige (hij weet er soms goed op te slaan) kerel met een gevoelige inborst, Nand een onbedoelde clown, Neeltje het raadselachtige meisje dat enkel in de herinnering van Rik voorkomt, en daartegenover Elly de woeste vrouw die Rik aan boord in een lastig parket brengt. Deze vier personages kleven samen via een vijfde; de duistere Duchateau, een bemiddelde man met onduidelijke motieven die het niet kan laten tussen de derdeklas verschoppelingen rond te hangen, met de dekmantel van 'journalist'.

Zou ik nog lesgeven, dan zouden al mijn klassen Vertrokken moeten lezen. Niet enkel vanuit literaire motieven, maar ook vanuit geschiedkundig oogpunt is Vertrokken bijzonder informatief en ter zake.

Mijn zomer is weer helemaal goed, en Vertrokken vormde de ontsnapping op de hete dagen!
Annewil