Laat die grijze celletjes maar werken!

Hercule Poirot reist op uitnodiging van Richard Davenport per luxe koets naar Kingfisher Hill.
Hier ontstaat mijn eerste verwarring. Bij het lezen van het boek krijg ik meer het gevoel van een commerciële touringcar dan een koets. Waarbij ik mijzelf meteen afvraag, waarom zou de grote Hercule Poirot gebruik maken van dit soort transport. Voor mij bleef dat een tijdje hangen , maar werd een heerlijk Ahaa-moment als de grijze cellen van Hercule Poirot langzaam het mysterie ontrafelen.

Catchpool als verteller maakt dat je je gewoon voelt. Dat je je mag vergissen of dat je verward mag zijn als je halverwege het verhaal het gevoel hebt dat je iets gemist hebt.

Een intrigerend verhaal die eer doet aan Agatha Christie. .
Complimenten voor Sophie Hannah

En nee, ik zeg verder niets over het mysterie. Lees het boek , maak lijstjes en laat vooral die grijze celletjes werken. Geniet!