Anders dan verwacht, zet je aan het denken

Bij dit boek verwachtte ik een strijdlustig verhaal over feministisch verzet en een zoektocht naar acceptatie. Daarentegen lijkt de hoofdpersoon juist alle hoop op begrip en acceptatie te hebben opgegeven. Ik moest even schakelen :).

De insteek waarbij het verhaal vanuit drie personen, elk met een andere relatie tot de hoofdpersoon, wordt verteld, vind ik heel passend. Ik vond het verfrissend dat de schrijver er daarbij duidelijk niet voor heeft gekozen om begrip en sympathie voor de (keuzes van de) vertellers op te wekken. Hoewel je wel hun denkwijze tot op zekere kunt doorgronden op basis van hun verhaal, wordt er geen beroep op je gedaan om sympathie voor die keuzes op te brengen.

De beweegredenen voor de hoofdpersoon om geen vlees, en later helemaal niet meer, te willen eten, wordt niet helemaal duidelijk, en dat vind ik mooi en passend bij het verhaal. Niet wát ze doet, maar hoe daarop wordt gereageerd, staat centraal.

Een paar dagen nadat ik het heb uitgelezen laat het verhaal me nog niet los. Het zet je aan het denken over keuzevrijheid, over wat je wel en niet kunt verwachten van je naasten, over in hoeverre we bereid zijn ons te verplaatsen in een ander, en hoe we ons als mens (moeten / kunnen) verhouden tot elkaar.

Een aanrader, maar wel een heftig en zwaar onderwerp!