Traag als een theezakje

Als je boeken met raceauto's moet vergelijken is dit verhaal een 45 km per uur karretje van het merk Canta.
Het verhaal zelg is origineel en de eerste hoofdstukken beloven een spannende voortzetting met de diepgang van de Thames zelf. Halverwege kom ik echter tot de conclusie dat ik me in een enkel diepe regenplas bevind. De personages krijgen niet meer diepgang dan dat ze in het begin van het verhaal kregen. Daarnaast doen of zeggen ze vaak dingen die ongeloofwaardig zijn, wat bij mij voor veel huh? momenten zorgt.

Na sommige hoofdstukken denk ik: ja en? Voor mijn gevoel is de helft van de tekst doelloos, waar geschakeld wordt tussen personages zonder daarbij iets aan het verhaal toe te voegen. En dat is ook mijn allerlaatste klacht: het plot dat zo karig is als een scone zonder jam. Of thee. Of suiker. Zeg maar alleen het meel.

Met een goede editor had dit een goed verhaal kunnen zijn. Het is origineel en weet een goede sfeer weg te zetten. Helaas voor deze debuterende schrijfster, is alle aandacht naar de cover van haar boek gegaan. Ik hoop dat ze blijft schrijven en de volgende keer een betere redactie krijgt.