Het onwaarschijnlijke invullen

Heel nieuwsgierig begon ik aan deze roman. Het eerste deel was iets te veel vervuld met “tienerliefde”, waardoor ik de andere delen beter kon smaken.
Het beantwoorden van een vraag waarvan ik het antwoord zeer onwaarschijnlijk achtte, kan zowel aanschouwd worden als vloek of zegen.
Het is namelijk niet heel eenvoudig een verhaal te lezen over een personage dat je kent vanuit de media dat zich nooit heeft afgespeeld. Als je volop wil genieten van het boek, moet je fictie en non-fictie in elkaar laten overlopen.
Je leert Hillary op een heel andere manier kennen. Na het lezen van het boek, had ik meer sympathie voor Rodham als persoon. Zelf zie ik haar nu in een “sterker” daglicht.
Is dit mijn favoriete boek? Nee, het leest vlot, was goed geschreven maar echte diepgang en uitwerking van de vele personages kon je hier niet in terugvinden.
Alsnog, met veel plezier gelezen. En daarbovenop een zeer interessante benadering van hoofdthema's zoals het feminisme.