Een lichte tegenvaller

Ik was bij dit boek uitgekomen vanwege het hoge aantal goede recensies en het winnen van de thrillerprijs.Toen ik las dat de auteur zich uitgebreid in kunstmatige intelligentie heeft verdiept om dit boek te schrijven en dan de mogelijkheden van de techniek een grote rol spelen in het boek, was mijn interesse helemaal gewekt. Helemaal toen bleek dat de schrijver ook de maker was van een podcast, de Deca Tapes, die ik met veel plezier heb geluisterd enige tijd geleden.

Het begin van het boek vereist wat fantasie. Het verhaal speelt zich af in Kazichië, een fictieve staat bij de Kaukasus. De cultuur en taal van Kazichië die de schrijver heeft bedacht bevinden zich in een grijs gebied tussen fantasy en realisme, met een vrij absurde staatsvorm en een taal die een beetje 'fantasy-achtig' aanvoelt. Daarna ontpopt zich een interessant verhaal vanuit meerdere personages beschreven, waarbij ieder personage zijn eigen puzzelstukjes inlegt voor het grote plaatje.Mede hierdoor heeft hij boek een vlot tempo en leest het lekker weg.

Wat ik jammer vond was dat dit grotere plaatje voor mij al voor de helft van het boek duidelijk zichtbaar werd, en het grote mysterie (wie is de Man met de duizend gezichten?) was voor mij al snel duidelijk. Omdat het boek vlot is geschreven en de tweede helft een hoop actie bevat, heb ik het toch uitgelezen en er wat plezier aan beleefd.

De rol van AI wordt in de omschrijvingen van het boek schromelijk overdreven, de schrijver heeft ze volgens mij niet heel lang in het onderwerp hoeven verdiepen, een middagje op Wikipedia was denk ik genoeg geweest om de rest met fantasie in te vullen. Misschien had ik meer plezier aan het boek beleefd als ik dat niet van tevoren had gelezen.

Al met al blijft het een aardige thriller met een fantasierijk verhaal die makkelijk wegleest, maar het slaagde er niet in mij echt te verrassen.