Tegengeluid

Smaken. Ze zijn verschillend. Dat maakt het juist zo fijn om te lezen. Wat de een prachtig vindt, pakt de ander totaal niet. Zo ook dit boek. Dat mij niet pakte.

Nu ben ik zelf een groot liefhebber van beeldende taal. Woordkunstenaars zijn bij mij aan het juiste adres. Dit boek echter, bezorgt mij de kriebels. Te gekunsteld. Te veel hetzelfde. Te zeer erbovenop liggende poging tot poëtisch geschrijf. Voor mij gewoon te veel van te weinig boeiend.

Voor mijn gevoel heeft de schrijfster een goed verhaal in haar hoofd gehad, maar is ze zichzelf verloren gaandeweg het schrijven van dit boek. Ik bemerkte dat ik afgeleid raakte, door het boek bladerde en niet meer in het verhaal kwam. De dialogen zijn voor mij te oppervlakkig, te gemaakt, soms zelfs een tikkie kinderachtig en de hoofdpersoon raakte mij niet.. De zinnen zijn niet ingewikkeld, maar eerder afleidend. Er zijn maar weinig schrijvers die nog een woord in een zin in een alinea in een hoofdstuk kunnen gebruiken, zonder de lezer te irriteren.

De beschrijving van de natuur is echter mooi, maar daarvoor hoef je, wat mij betreft, dit boek niet te lezen. Al met al dus niet mijn smaak, maar nogmaals, smaken verschillen.