Agneta komt tot leven, maar is niet altijd invoelbaar

Een heel makkelijk leesbaar boek, dat ik in één ruk heb uitgelezen. De Agneta in de eerste helft is ingetogen en dienstbaar, in de tweede helft ontpopt ze zich tot een zelfstandige, en ten opzichte van Jacques opstandige vrouw. Zeer begrijpelijk, gezien de levenswandel van haar man. Haar motieven om 2 jaar geheim te houden dat ze op de hoogte is van de ontrouw van haar man kon ik niet goed volgen. Vindt ze het eigenlijk wel een oplossing zodat ze ‘verlost’ is van haar ‘echtelijke plichten’? Wordt niet met zoveel woorden gezegd. Als Jacques later een ziekelijke en ontoerekeningsvatbare man wordt zien we een Agneta die meer van vlees en bloed is dan in de eerste helft van het boek. Haar woedeuitbarstingen zijn geweldig beschreven. Wat betekent het verder dat de levens van haar stiefkinderen zo tragisch verlopen zijn? Er is duidelijk heel veel dat wij niet weten en dat in het boek maar een klein beetje wordt aangestipt.