In sommige opzichten te mooi om waar te zijn

Op zich vond ik het een aardig boek, alleen niet erg realistisch. Dat Lindsey naast haar moeder komt te wonen is wel erg toevallig. Zoiets heeft voor mijn gevoel net zoveel kans als sneeuw in de woestijn. Haast te mooi om waar te zijn . Op een paar personages na vond ik het allemaal sympathieke mensen. Mila vind ik niet sympathiek, zoals zij zich steeds aan Trevor opdringt. Dat hij op een gegeven moment schoon genoeg van haar heeft, is voor mij heel begrijpelijk. Dat zij uit wraak gemene roddels over hem rondstrooitis ronduit kinderachtig en gemeen. Rudy vond ik 1000 x erger, dat Lindsey steeds zijn bazige, vervelende gedrag probeert goed te praten, getver, ik werd er doodziek van ! Goddank had ze eindelijk de moed om die vetnazi te verlaten. Zij was alleen maar een soort veredelde huishoudster, zal die etterbak op zijn neus gekeken hebben dat hij nu alles zelf moest doen . net goed ! Dan Trevor en Tiffany die hun levens weer onder controle krijgen nadat zij hun moeder weer hadden ontmoet. Eigenlijk verraadt de achterflap al wat er verder gaat gebeuren, zodat het spannende er een beetje af is. En dat vind ik toch wel zonde. Verder leest het makkelijk, het is echt een boek van deze tijd en je krijgt ook een beeld van wie de hoofdpersonages zijn.