I am a poor and lonesome cowboy

Een van de vele mooie aspecten van Hebban is dat je zo nu en dan ook weer herinnerd wordt aan boeken die je ooit gelezen hebt. Ik zag ineens dit boek langskomen en werd daardoor weer herinnerd aan de fijne dagen die ik heb gehad toen ik dit boek mocht lezen en mocht vertoeven in de wereld van een jongen die deze wereld als een cartograaf ervaart. Letterlijk want hij tekent kaarten van de wereld om hem heen. Hij doet dit zelfs zo goed dat de cartografen wereld denkt te doen te hebben met een volwassen ervaren tekenaar. Hij wordt uitgenodigd voor een cartografen congres en besluit daar in zijn eentje heen te gaan.
De reis die hij maakt en hoe hij deze reis ervaart is een feest voor de lezer, je kijkt door de ogen van een onschuldig kind die de wereld ontdekt. Op het congres volgt natuurlijk de confrontatie met het feit dat hij nog maar een kind is.
Ik begrijp dat het boek ondertussen verfilmd is, kan ik me helemaal voorstellen, zo beeldend als het beschreven is.