Dit is het tweede boek van Rendell dat ik gelezen heb en ik vond het nog beter dan Het stille huis.De karakterbeschrijvingen vind ik schitterend. Met de volkomen gestoorde Tedddy voelde ik toch ook iets van medelijden.Voor de totaal geflipte Julia kon ik echter niet anders voelen dan afkeer. De moord op Jennifer had ik eigenlijk zelf al kunnen oplossen. Het einde van Teddy en het niet uitkomen van de moorden op Keith en Harriet vond ik eerder verrassend maar eens iets totaal anders dan een detective waar op het einde alles opgelost is. Voor mij was dit een echte aanrader en terecht het beste boek van Rendell.