Hoe verwerk jij een groot verlies?

"Soms wil je zó graag dat er iets verandert dat je het ergens waar alles het zelfde blijft gewoon niet meer kunt uithouden." ~ p13

Iedereen verwerkt een verlies op zijn of haar eigen manier. De een kan dagen lang huilen, de ander word boos op de hele wereld. En dan heb je Suzy. Suzy kan zich niet neerleggen bij haar moeders opmerking dat "sommige dibgen gewoon gebeuren", en gaat op haar eigen kwallen queste.

Het boek weet je met zijn prachtige vormgeving te betoveren. Een dromerige illustratie op de voorzijde, en ondeugende kwallen op de snede alsof ze uit het verhaal ontsnapt zijn. Het eerste hoofdstuk wist mijn hart te grijpen met de eenvoud van woorden, en de zware verstopte boodschap. Ik wist dat ik een heel bijzonder boek in mijn handen had... Daarna raakte ik verloren in het verhaal. De verschillende lettertypes binnenin leidde mij eerder af dan dat het iets toevoegde. De overkill aan nutteloze feitjes waren leuk, maar ik vroeg mij sterk af of het nu daadwerkelijk iets toevoegde. Toch bleef ik doorlezen om uiteindelijk weer geraakt te worden, en het grote geheel te zien.

"En opeens vond ik dat idee, dat dingen soms echt zomaar kunnen gebeuren, het allerverdrietigste en engste van alles." ~ p209

Je gaat houden van Suzy, merkt dat zij een heel bijzonder meisje is, totaal niet zoals alle andere kinderen. Ze denkt en ervaart dingen anders. Je leest hoe kwestend kinderen in kleine dingen kunnen zijn, en hoeveel impact deze dingen kunnen kunnen hebben op zo'n bijzonder meisje. Maar ook hoe dingen uiteindelijk kunnen veranderen en weer zijn plekje kunnen vinden.

Suzy en de kwallen is een boek dat een bijzonder plekje krijgt in je hart. Waarin je jezelf kan herkennen of verliezen. Ongeacht je leeftijd kan je hieruit leren, en voor iedereen een andere les. Wat jouw les is zal je zelf moeten ervaren door in het diepe te springen tussen de kwallen...