Nashville

Nashville is een YA over vriendschap, daklozenproblemen, moord en mysterie.

Svenja Wiedeman, 18 jaar, is verhuisd naar Tübingen voor haar universitaire studie geneeskunde. Zodra ze haar appartement binnentreedt, lijkt alles normaal, maar dat verandert zodra ze een keukenkastje opent. In het keukenkastje vindt ze een verwilderd kind dat op zijn hoofd staat. Het is Svenja niet duidelijk wat ze nou met dit kind aan moet. Zodra ze hem het huis uit probeert te zetten, blijft hij telkens terugkomen. Svenja besluit maar dat het kind dan bij haar in mag wonen en ze geeft hem de naam Nashville. Deze naam staat op zijn shirt, want de jongen is niet in staat om zijn eigen naam te vertellen.
Ondertussen begint de studie van Svenja, waar ze veel tijd en moeite in moet steken. Daarnaast is zorgen voor de (ongeveer) 11-jarige Nashville een zware taak en vooral zodra hij weer een van zijn onverklaarbare paniekaanvallen krijgt. Waar komen deze paniekaanvallen vandaan? En waarom praat Nashville nooit?

Wanneer de jongen elke nacht wegloopt en vervolgens terugkomt met spullen, zoals een plukje haar of een accordeon, besluit Svenja hem op een nacht te volgen. Nashville leidt haar het bos in naar een enge, donkere plek. Een paar dagen later staat er in de krant een bericht over een vrouw die dood gevonden is op de plek die Nashville ‘s nachts bezocht heeft. Weet Nashville meer over deze moord?

Gedurende het verhaal maakt Svenja kennis met de dakloze vrienden van Nashville, Friedel (een behulpzame medestudent) en zijn vrienden, haar buurmeisje Katleen en met de arts Gunnar.
Samen proberen ze achter de moordenaar te komen en proberen ze te zorgen voor Nashville.
Maar wat als Nashville’s dakloze vrienden een voor een moeten vrezen voor hun leven? Kunnen ze gezamenlijk of kan een van hen de moordenaar ontmaskeren?

Antonia Michaelis heeft met Nashville een YA weten te schrijven met veel verschillende aspecten zoals spanning, liefde, sociale problemen en vriendschap.
Het personage van Svenja is vrij duidelijk uitgewerkt en ook Nashville’s rol wordt gedurende het verhaal steeds duidelijker. De andere personages blijven iets verder op de achtergrond, maar spelen wel een belangrijke rol in het verhaal.

Het boek leest vrij gemakkelijk weg, ondanks dat naarmate het boek vordert, de schrijfstijl minder soepel en dus langdradig wordt. Ik denk dat als het verhaal zo’n 100 bladzijden minder had gehad, ik het verhaal spannender had gevonden. Nu zijn sommige gedeeltes erg gedetailleerd, wat geen meerwaarde heeft voor het verhaal.

De spanning wordt langzaam opgebouwd en hierdoor is het dus tijdens het lezen lange tijd gissen naar de moordenaar. Persoonlijk had ik niet verwacht dat deze moordenaar de moordenaar zou zijn.

Nashville heb ik met een dubbel gevoel dichtgeslagen. Het verhaal is goed bedacht, maar doordat het boek 534 bladzijden heeft en Antonia Michaelis vrij uitgebreid schrijft, duurde het verhaal naar mijn idee te lang. Ik geef het boek 3 sterren.

Gelezen voor Indeboekenkast