Rock n Roll All Night

Ik lees eerlijk gezegd niet zoveel Nederlandse schrijvers, of in het Nederlands. Met het maken van een hebban account wil ik hier verandering in brengen. Daarom dat ik een eerdere review van me het opgepoetst en toevoeg aan mijn profiel hier. Toen ik een advertentie voorbij zag komen voor het nieuwe boek van Bart Chabot over zijn vriendschappen met Herman Brood, Jules Deelder en Martin Bril was ik meteen geïnteresseerd.

Het boek wisselt af tussen een vakantie in Zweden in het heden en het verleden van Chabot; van zijn (korte) studententijd en zijn ontplooiing tot geliefd dichter en televisiepersoonlijkheid tot het moment waarop het allemaal wel welletjes is met al die aandacht.
We kennen Chabot allemaal wel als de spraakwaterval tijdens spel- en talkshows, maar de schrijver Chabot is een heel ander dier. Het boek is prachtig geschreven, gesprekken zijn zo karakteristiek dat je de stemmen van mensen Brood en Deelder in je hoofd hoort. Het is een schrijfstijl met veel oog voor detail, wat feit is en wat fictie is voor ons als lezer natuurlijk gissen maar het komt in ieder geval authentiek over.

Ik zal eerlijk vermelden dat ik het eerdere boek, Mijn vaders hand niet heb gelezen. Ik had niet zoveel interesse in een autobiografische roman van 400+ pagina’s over een intens nare vader. En ook de hoofdstukken in dit boek met zijn vader liegen er niet om. Niet Sauron, Moriarty of zuster Ratched zijn de ultieme literaire schurken, wat mij betreft is Chabots vader één van de grootste klootzakken waar ooit over geschreven is.

Omdat het een autobiografische roman is met veel prominenten bekende figuren, weet je natuurlijk hoe bepaalde zaken lopen. Brood was op en sprong van het Hilton, Bril overleed na een heftig gevecht met kanker en Deelder werd tot zijn eigen verbazing 75 jaar oud. Hoe meer pagina’s je omslaat, hoe verdrietiger de omstandigheden worden. Het is een boek over een man die gedurende de jaren zijn vrienden één voor één verliest.

Als persoonlijke noot wil ik eraan toevoegen dat zeker het ziekbed en overlijden van Martin Bril in intense, realistische manier zijn beschreven. Een aantal jaren geleden heb ik mijn stiefvader verloren aan kanker en de lijdensweg die Bril in dit boek doorloopt komt akelig overeen met die van hem. Het hopen op beterschap, de wetenschap dat dit niet gaat gebeuren en elke keer weer de schok om iemand te zien wegkwijnen, dit alles passeert de revue.

Dit boek heeft mij zeker een fan gemaakt van Chabot. Zijn (zwartgallige) humor, positieve instelling en eerlijkheid in dit boek hebben mij meer geraakt dan ik in eerste instantie had verwacht. Ik kwam voor een boek over rock-‘n-roll, wilde avonturen en humor. En hoewel dit zeker onderdeel was van het boek kreeg ik er een ontroerend verhaal over vriendschap, zielsverwanten en verlies bij dat me nog een lange tijd bij zal blijven