Een prachtige roman.

Griet Op de Beeck (1973), een Vlaamse auteur
Reikhalzend werd naar haar tweede roman uitgekeken, haar debuut ' Vele hemels boven de zevende' werd namelijk buitengewoon goed ontvangen. Met ' Kom hier dat ik u kus' heeft zij een boek geschreven dat haar talent doet schitteren. Het boek werd door het boekenpanel van De Wereld Draait Door tot boek van de maand gekozen.

Mona is een negenjarig meisje dat opgroeit bij haar vader, stiefmoeder en broertje Alexander. Zij is verre van gelukkig, ondanks dat zij goed haar best doet. Haar vader heeft een tandartspraktijk waar hij veel tijd doorbrengt, Marie is zijn tweede vrouw en zorgt voor het gezin. Later krijgen zij samen nog een dochtertje Anne-Sophie. Marie zet, mede door haar slechte huwelijk, een zware stempel op het gezin. Mona voelt zich erg verantwoordelijk voor haar broertje en heeft zich al jong eigen gemaakt ‘nooit iemand boos’ te maken.
Als zij het huis verlaat werkt ze als dramaturg bij het theater, en krijgt een relatie met Louis, een bekende auteur. Zij grijpt zich aan hem vast als een reddingsboei, en laat hem niet meer los. Haar gecompliceerde jeugd zit haar dwars bij het hebben van een gezonde, goede relatie.
Ook haar broer vindt het moeilijk zich los te maken van zijn beklemmende jeugd.
Als later haar vader ernstig ziek wordt, zijn zij als gezin weer op elkaar aangewezen. Mona, die door zijn ziekte vele uren aan zijn bed doorbrengt, overziet het leven van haar vader. Zij voeren vele moeizame gesprekken, het is hen immers vreemd om met elkaar te praten. Desondanks brengen ze Mona naar een keerpunt in haar leven en wil ze redden wat er nog te redden valt, voor haarzelf. Eindelijk.

Het eerste deel wordt vanuit Mona als kind geschreven, haar gedachten en belevingen van de alledaagse dingen worden op indringende wijze op de lezer overgebracht .
Het tweede deel gaat over haar leven als dramaturg, de schrijfstijl is geheel anders dan het eerste deel, Mona is volwassen geworden. Het derde en laatste deel is een subliem slotstuk van het boek. Alles komt bijeen en al lezend komt het in dit deel tot een climax, het einde.

In het eerste deel werd ik niet door het boek ‘gepakt’, ik moest wennen aan het Vlaamse taaltje met de vele ge’s en gij’s. De korte zinnen vond ik wat moeizaam lezen. Het tweede deel was voor mij wat makkelijker te lezen, maar het derde deel maakte het boek voor mij in één woord subliem. Griet Op de Beeck weet op een geweldige wijze de onderlinge verstandhoudingen tussen personen op de lezer over te brengen. Het voelt alsof je heel dicht op de huid van de personages zit, je voelt de irritaties en je voorziet bepaalde gedragseigenschappen van personen, zoals bijvoorbeeld de eeuwige slachtofferrol die Marie voortdurend op zich neemt terwijl zij zucht. Een mooie roman, ongelofelijk knap geschreven van Op de Beeck, ik hoop dat zij nog vele boeken schrijven gaat.