Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Kraay getemd: moeders in Ophemert zijn opgelucht

Dick Van der Veen 04 december 2017

Sofie uit Vlaanderen heeft hem getemd. Sinds haar komst in zijn leven kunnen de Betuwse dochters weer ’s avonds alleen de straat op. Hans Kraay, de schrik van Ophemert en verre omstreken, leidt een (meer) geregeld leven. Drie keer is scheepsrecht en het derde huwelijk van de spraakmakende voetbalanalyticus, entertainer en commentator bracht hem in het gareel. Dat is wat auteur Vincent de Vries wil duidelijk maken met zijn boek over de man die zowel op het voetbalveld als in de studio de tackle als wapen heeft. De Vries graaft in Kraay minder diep dan eerder in de bestseller over Fernando Ricksen. Hij trekt in interviews met mensen die hem door en door kennen een beeld op van een rokkenjager pur sang. Daar waar hij op de groene mat zijn meerdere moet erkennen in een veelheid aan spelers is hij tussen de lakens de primus inter pares. De scoringsdrift daar is ongehoord. Het leven dat hij leidt, kent tot de kennismaking met Sofie weinig serieuze kanten.

Ja ho, wacht even, hij doet als voetballer zijn uiterste best, weten Guus Hiddink, allesregelaar en beste Dick Brandwijk en trainingsmaat Piet de Kruijf. Maar dit boek zoemt toch vooral in op de gein en ongein van Hans junior. René van der Gijp, en trainingsbeest Simon Kistemaker tracteren de lezer op een kruiwagen vol voorbeelden. De laatste krijgt de Kraay zo gek dat hij Pierre van Hooijdonk in zijn nek bijt en Dennis Berkgakmp een knietje in zijn kruis geeft. Het is toch een en al ‘kruisweg’ met de Betuwenaar, op wie ondanks zijn strapatsen maar heel weinig mensen blijvend boos kunnen worden.

Dat hij het allemaal niet nodig heeft om in de belangstelling te staan, maken Kees Jansma en Bert van Marwijk duidelijk. Zijn kennis en kunde als commentator, analyticus en trainer zijn onomstreden. Dat wat hij met FC Lienden presteert, is ongeëvenaard. Zijn gedrag op de bank eveneens. Er is een wereld van verschil tussen Kraay in het veld of op de bank en zijn verschijnen daarbuiten. We herinneren ons de keer dat we als journalist de leden van OBW in Zevenaar mogen bijpraten over onze ervaringen als verslaggever voor Omroep Gelderland in de Tour de France. Zoiets als het voorprogramma voor Hans Kraay junior, die ook dan in de kantine de supporters de tranen uit de ogen kletst. Vol belangstelling informeert hij naar het wel en wee. Later bij FC Lienden is hij de eerste die de hand uitsteekt en een joviaal gebaar maakt.

Die kant van Kraay laat Sofie de pias in hem overwinnen. De snaar van bezorgdheid, die er altijd al was als het om zijn ouders ging, overstemt de ongevoelige jager op aantrekkelijk blond. De Vries schrijft het pakkend op. Je bent een hele kerel als je het boek aan de kant kunt leggen. Jammer alleen dat het op de pagina’s 95 tot en met 102 wemelt van grammaticaal vergrijp.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Dick Van der Veen