Dystopische wereld opgebouwd in een traag tempo

Het boek neemt een trage start. De world-building wordt gedaan vanuit het perspectief van drie verschillende personages, elk met hun eigen kijk op de wereld anno 2467. Het wisselen van perspectief zorgt ervoor dat je als lezer meer informatie krijgt, maar tegelijk vertraagt dit het verhaal en echte spanningsopbouw blijft uit. De karakters gaan verder onderling in gesprek, waarbij ze menselijke emoties bespreken, herontdekken en beoordelen. Een interessante insteek, maar ook dit draagt bij aan het eerder trage tempo.

Tegen het einde van het boek wordt wel geprobeerd om naar een betekenisvolle conclusie toe te werken, maar het gebrek aan tempo en de uitwerking van gebeurtenissen zorgen ervoor dat de ontknoping niet zoveel impact had op mij. Het verhaal bevat zeker sterke ideeën, maar deze komen niet volledig tot hun recht door de trage opbouw en beperkte spanningslijn.