Een mooie, laatste dag

Ik mocht dit boek lezen voor de Hebban fantasy leesclub.
Wat een schattig klein boekje! De kaft geeft mij het gevoel dat het om een schattig winterverhaal, met een droevig tintje gaat. Ik heb nooit eerder zo’n dun boekje gelezen. Ik ben benieuwd.
Het verhaal gaat over Kol, een jongen met een apart beroep. Hij moet namelijk voor andere mensen lijken tot leven wekken. Als de laatste wens van die persoon is uitgevoerd, kan de ziel van het lichaam loslaten en zal die voor altijd sterven. Wanneer hij voor Deln een lijk probeert tot leven te wekken, slaat de spreuk op een meisje dat voor zijn deur zat. Kol voelt zich verantwoordelijk voor het meisje en probeert haar laatste wens waar te maken.
Vanaf het begin van het verhaal zit word je helemaal meegesleurd. Door de mooie beschrijvingen krijg je meteen medelijden met het meisje voor de deur van Kol. Het meisje (Simi) vind ik een erg mysterieus karakter, mede omdat ze niet praat. Dit maakt het verhaal ook spannend, wat zou haar laatste wens zijn, komt Kol op tijd achter haar laatste wens? Ook heeft het verhaal spannende stukken, wanneer Deln moeilijk doet tegen Kol. Verder heeft het boekje mooie momenten, zoals wanneer Kol samen met Simi erop uit trekt.
Een laatste dag is een origineel verhaal. Door de vlotte schrijfstijl leest het lekker weg. Het is een boek dat je in één adem wilt en kunt uitlezen (34 pagina’s). Het nadeel hiervan is dat het boek wel érg snel leest. Voor je het weet ben je al halverwege het boek en heb je hem vervolgens al uit door de combinatie van kleine pagina’s, grote letters en weinig bladzijdes. Al met al was het een ontzettend mooi verhaal, dat ik iedereen aan kan raden! Al had het van mij nog best een stukje langer mogen duren.