Top thriller

In Doe niet open volgen we inspecteur Robert Kett, een man op de rand van instorten. Vijf maanden geleden verdween zijn vrouw spoorloos en sindsdien is niets meer hetzelfde. De leegte die zij achterliet, maakt het voor Kett onmogelijk het hoge tempo van zijn werk bij de Metropolitan Police in Londen vol te houden. Bovendien staat hij er ineens alleen voor in de opvoeding van hun drie dochters. Wanneer hij overgeplaatst wordt naar het landelijke Norwich, lijkt dat op het eerste gezicht een kans op rust, maar al snel blijkt dat ook deze rustige stad haar eigen duistere geheimen kent. Het boek opent met de verdwijning van de 11-jarige Maisie, een meisje dat 's ochtends kranten bezorgt maar op een dag niet meer thuiskomt. Wat begint als een vermissingszaak, ontrafelt zich langzaam tot iets veel groters en gruwelijkers. Zeker wanneer er meer jonge meisjes verdwijnen en de grenzen met de persoonlijke tragedie van Kett steeds vager worden. Is het toeval, of is er toch een verband tussen deze verdwijningen en de verdwijning van zijn vrouw?

Dit is het eerste boek met Robert Kett in de hoofdrol en meteen ook mijn eerste kennismaking met Alex Smith. Hij weet met dit boek meteen een sterke indruk achter te laten. Zijn schrijfstijl is meeslepend, vlot en intens. De sfeer in Norwich wordt zorgvuldig opgebouwd. Van mistige steegjes tot verlaten landweggetjes, wat zorgt voor een constante, onderhuidse spanning. De stad voelt klein en overzichtelijk, maar is tegelijkertijd dreigend.

Wat ik erg waardeer aan het boek, is hoe Smith inspeelt op de emotionele kant van zijn hoofdpersonage. Kett is geen stereotype detective. Hij is gebroken, wanhopig en tegelijkertijd vastberaden. Zijn band met zijn dochters is mooi uitgewerkt, soms pijnlijk, soms hartverwarmend wat een sterk tegenwicht vormt voor de duisternis van de zaak waarin hij verzeild raakt. De spanning zit dan ook niet alleen in de gruwel van de verdwijningszaak, maar ook in de innerlijke strijd van Kett zelf. Hoe blijf je overeind als alles wat je liefhebt verdwijnt? Smith verweeft op overtuigende wijze het persoonlijke met het professionele, zonder dat het ergens geforceerd aanvoelt. De korte hoofdstukken houden het tempo hoog en zorgen ervoor dat je telkens blijft doorlezen. Als lezer stel je continu de vraag: hoe lang houdt hij dit nog vol? Net dat maakt Doe niet open zo aangrijpend en krachtig.

De cover van het boek is goed gekozen: donker en somber, met een afbeelding van een mes, een voorwerp dat in dit verhaal vaak centraal komt te staan. Anderzijds voelt Kett vaak een mes tegen zijn keel omwille van de druk die hij ervaart om de zaak op te lossen, maar ook om zijn vrouw terug te vinden. De titel is goed gekozen. De verdwenen jonge meisjes zijn namelijk in de val gelokt, doordat een deur van een woning openstond en ze de roepende bewoner ter hulp wilden schieten. Het is dan ook een algemene waarschuwing.

Wat ik sterk vind aan de opbouw, is hoe je als lezer gaandeweg allerlei puzzelstukjes aangereikt krijgt. Je hebt als lezer vermoedens en je denkt mee, maar Smith weet je keer op keer te verrassen. Tegen het einde vallen alle elementen samen in een onthulling die zowel schokkend als schrijnend is. De dader blijkt dichterbij dan je denkt en de uiteindelijke confrontatie is niet alleen spannend, maar ook emotioneel zwaar.
De kracht van dit boek ligt voor mij in de combinatie van rauwe emotie, goed opgebouwde spanning en geloofwaardige personages. Doe niet open is voor mij meer dan een thriller. Het is een verhaal over verlies, schuld en de drang naar antwoorden, hoe diep je daarvoor ook moet graven. Voor wie houdt van thrillers met een menselijke inslag, psychologische diepgang en een duister randje, is Doe niet open zeker een aanrader. Ik zal alvast opvolgen wanneer het volgende boek in deze reeks uitkomt! Ik geef dit boek dan ook met overtuiging vijf sterren.


Ellen
Boekencast

Dit recensie-exemplaar heb ik ontvangen van Boekerij (https://www.boekerij.nl/) in ruil voor deze eerlijke recensie.