Lezersrecensie
één van de mindere boeken van deze schrijfster
Duinhuisje vertelt het verhaal van Femke, die totaal onverwacht het duinhuisje van haar beste vriendin Iris erft na haar plotselinge dood. Hoewel ze dacht dat Iris’ familie alle eigendommen zou krijgen, blijkt uit het testament dat het vakantiehuisje expliciet aan haar is toebedeeld. Het kleine huisje in Ouddorp is voor Femke een plek vol dierbare herinneringen. Het was hun gedeelde toevluchtsoord, een plek van vriendschap en rust. Maar het is ook exact de plek waar Iris om het leven kwam. Wanneer Femke besluit om naar het huisje te gaan en het op te ruimen, stuit ze op een mysterieus notitieboekje. Er staan vreemde aanwijzingen in en cryptische zinnen. Daarnaast staat een datum en tijdstip neergeschreven: het exacte moment vlak voor haar dood werd vastgesteld. Nochtans is de politie ervan overtuigd dat ze een natuurlijke dood is gestorven. Femke voelt dat er iets niet klopt. Wat begon als een rouwproces, verandert in een zoektocht naar de waarheid en die blijkt gevaarlijker dan ze ooit had kunnen vermoeden.
Na het lezen van eerdere boeken van Linda Van Rijn, was ik erg benieuwd naar Duinhuisje. Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit boek mij het minst aansprak. De herkenbare schrijfstijl is er nog steeds, namelijk heel vlot, levendig en toegankelijk. Toch had ik het gevoel dat het verhaal erg traag op gang kwam. De eerste hoofdstukken draaien vooral rond Femkes verdriet en herinneringen en hoewel dat begrijpelijk is vanuit haar personage, miste ik de spanning die ik gewend ben van de thrillers van deze auteur. Het boek voelde hierdoor in het begin wat vlak aan. Pas in de tweede helft kwam er meer vaart in het verhaal en begon het ook echt spannend te worden.
Wat ik wel sterk vind, is de manier waarop de schrijfster het duinlandschap en de locatie weet te beschrijven. De sfeer van een afgelegen huisje aan de Nederlandse kust is goed neergezet. Je hebt het gevoel dat je aanwezig bent op het prachtige strand en aan de mooie zee, maar je voelt ook de eenzaamheid en de stilte. Dit voelt tegelijk rustgevend en dreigend aan en die beklemmende sfeer komt vooral in het laatste deel van het boek goed tot zijn recht. Het mysterie wordt pas op het einde ontrafeld. Ik had echter de dader in het midden van het boek reeds door, waardoor die wending voor mij minder verrassend was.
De personages zijn zoals steeds goed uitgewerkt. Femke is een geloofwaardige en emotionele hoofdfiguur, met wie je makkelijk meeleeft. Ze heeft het de laatste maanden niet gemakkelijk gehad en dit verhaal neemt je dan ook mee in zowel positieve maar ook minder leuke herinneringen. De bijfiguren, zoals Astrid, de buren, leden van Iris’ familie en dorpsgenoten voegen genoeg mysterie toe, maar ook hier miste ik soms wat diepgang in hun rol.
De titel en cover zijn opnieuw goed gekozen. Duinhuisje verwijst, zoals vorige boeken, naar de locatie en roept ook een vakantiegevoel op. In een vakantiehuisje zou je je veilig moeten voelen, maar in dit verhaal klopt dit niet. Het is heel mysterieus en ligt ook afgelegen. De cover past bij de sfeer van het boek, is ingetogen en toont de sfeer en het vakantiegevoel van de kust. Meestal gaat Linda iets verder van huis, maar deze Nederlandse setting vind ik persoonlijk een leuke afwisseling. Ook in eigen land kan ze een spannende sfeer neerzetten.
Al bij al vond ik Duinhuisje zeker een goed boek, maar het wist me minder te grijpen dan bijvoorbeeld B&B Italia of andere eerdere titels. Het verhaal kwam voor mij te traag op gang en daardoor was het gevoel van dreiging in de eerste helft minder aanwezig. Toch blijf ik fan van Linda Van Rijns’ stijl en ben ik benieuwd naar haar volgende werk. Ik geef het boek dan ook 3 sterren!
Ellen
Boekencast
Dit recensie-exemplaar heb ik ontvangen van Uitgeverij Marmer B.V. (https://uitgeverijmarmer.nl/) in ruil voor deze eerlijke recensie.
Na het lezen van eerdere boeken van Linda Van Rijn, was ik erg benieuwd naar Duinhuisje. Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit boek mij het minst aansprak. De herkenbare schrijfstijl is er nog steeds, namelijk heel vlot, levendig en toegankelijk. Toch had ik het gevoel dat het verhaal erg traag op gang kwam. De eerste hoofdstukken draaien vooral rond Femkes verdriet en herinneringen en hoewel dat begrijpelijk is vanuit haar personage, miste ik de spanning die ik gewend ben van de thrillers van deze auteur. Het boek voelde hierdoor in het begin wat vlak aan. Pas in de tweede helft kwam er meer vaart in het verhaal en begon het ook echt spannend te worden.
Wat ik wel sterk vind, is de manier waarop de schrijfster het duinlandschap en de locatie weet te beschrijven. De sfeer van een afgelegen huisje aan de Nederlandse kust is goed neergezet. Je hebt het gevoel dat je aanwezig bent op het prachtige strand en aan de mooie zee, maar je voelt ook de eenzaamheid en de stilte. Dit voelt tegelijk rustgevend en dreigend aan en die beklemmende sfeer komt vooral in het laatste deel van het boek goed tot zijn recht. Het mysterie wordt pas op het einde ontrafeld. Ik had echter de dader in het midden van het boek reeds door, waardoor die wending voor mij minder verrassend was.
De personages zijn zoals steeds goed uitgewerkt. Femke is een geloofwaardige en emotionele hoofdfiguur, met wie je makkelijk meeleeft. Ze heeft het de laatste maanden niet gemakkelijk gehad en dit verhaal neemt je dan ook mee in zowel positieve maar ook minder leuke herinneringen. De bijfiguren, zoals Astrid, de buren, leden van Iris’ familie en dorpsgenoten voegen genoeg mysterie toe, maar ook hier miste ik soms wat diepgang in hun rol.
De titel en cover zijn opnieuw goed gekozen. Duinhuisje verwijst, zoals vorige boeken, naar de locatie en roept ook een vakantiegevoel op. In een vakantiehuisje zou je je veilig moeten voelen, maar in dit verhaal klopt dit niet. Het is heel mysterieus en ligt ook afgelegen. De cover past bij de sfeer van het boek, is ingetogen en toont de sfeer en het vakantiegevoel van de kust. Meestal gaat Linda iets verder van huis, maar deze Nederlandse setting vind ik persoonlijk een leuke afwisseling. Ook in eigen land kan ze een spannende sfeer neerzetten.
Al bij al vond ik Duinhuisje zeker een goed boek, maar het wist me minder te grijpen dan bijvoorbeeld B&B Italia of andere eerdere titels. Het verhaal kwam voor mij te traag op gang en daardoor was het gevoel van dreiging in de eerste helft minder aanwezig. Toch blijf ik fan van Linda Van Rijns’ stijl en ben ik benieuwd naar haar volgende werk. Ik geef het boek dan ook 3 sterren!
Ellen
Boekencast
Dit recensie-exemplaar heb ik ontvangen van Uitgeverij Marmer B.V. (https://uitgeverijmarmer.nl/) in ruil voor deze eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie