Bijzonder

Al heel snel tijdens het lezen vraag ik me af hoe ik het, onder dezelfde omstandigheden zou doen. Ik gok dat ik het nog geen half jaar uit zou zingen. Reddeloos verloren dus.
Wat ik ergens heel bijzonder vind is hoe de hoofdpersoon zichzelf een soort van ontmenselijkt. Een met de natuur en met haar dieren die geleidelijk aan haar vrienden én gezinsleden worden. Vertrouwd en zo eigen dat zij deze uiteindelijk ook verkiest boven echt menselijk contact. Ik kan me heel goed voorstellen dat het zo zou gaan.

Tijdens het lezen van dit boek had ik een zeer grote behoefte aan het drinken van melk.