Verschrikkelijk mooie kleine roman

Dat Gerritsen wonderschoon kan schrijven, wist ik al. Met dit boek toont ze aan dat ze ook in staat is om zich te vernieuwen. Deze kleine roman (door het zeer beperkt aantal hoofdpersonen) boeit van de eerste tot de laatste zin en is onvergelijkbaar met enig ander boek dat ik gelezen heb.

'De trooster' wordt verteld vanuit het gezichtspunt van Jacob, de conciërge van een klooster dat gasten ontvangt die in retraite willen. Met één van de gasten bouwt hij een vriendschap op wat hem niet natuurlijk afgaat.
Het ongemak van de vriendschap en wat dat doet met Jacob druipt van de pagina's.