Sprookje van Stephen King

Stephen King staat als fantasyschrijver vooral bekend om zijn Donkere Toren serie. Ogen van de Draak is een wat minder bekend werk van hem. Het was in eerste instantie een sprookje dat King vertelde aan zijn kinderen voor het slapen gaan. Toen hij merkte hoe het verhaal aansloeg besloot hij het op papier te zetten. Dit zie je ook in de schrijfstijl terug, de alwetende verteller leid je door het verhaal en spreekt de lezer vaak direct aan. Hierdoor zijn de overgangen naar andere personages of flashbacks en -forwards in de tijd gemakkelijk te volgen.

Personages
De vertelstijl doet formeel, soms een beetje stroperig aan. De alwetende verteller laat regelmatig van zich horen met uitspraken als “En ik wens u hier toe, lezer, dat uw slaap de komende nacht even zoet en ongestoord mag zijn als het zijne de hele volgende dag”. Dit haalt de vaart af en toe uit het verhaal. De grote kracht van Ogen van de Draak zit echter in de uitwerking van de personages. Stephen King weet als geen ander de karakters te ontwikkelen en de lezer op die manier mee te nemen in het verhaal. De alwetende verteller geeft ons af en toe een kijkje in de gedachten van de personages, waardoor je hun onzekerheden en problemen beter begrijpt. Ze nemen beslissingen die daardoor logischer worden. Net als in het echte leven pakken deze acties soms goed en soms fout uit, maar nooit voelen ze geforceerd aan.

Sprookje
Het verhaal zelf leest inderdaad als een sprookje, wat alleen maar meer tot uiting komt door de prenten die in deze uitgave staan. Alle elementen zijn bovendien aanwezig: een koning, een prins, een trouwe dienaar en een slechte hofmagiër. Het is daarmee wel een voorspelbaar verhaal, waarin veel bekende motieven worden gebruikt. Het zijn de personages die het boek drijven en King weet daarin enkele leuke vondsten te verwerken die samenkomen tot een prettig boek.

Een iets uitgebreidere recensie lees je op FantasyWereld: https://www.fantasywereld.nl/boeken/boekrecensies/ogen-van-de-draak-stephen-king/