Griezelig goed

Het moment dat je het eerste hoofdstuk van het boek leest, valt het meteen al op dat de schrijver heel erg zijn best heeft gedaan (en er ook in slaagt) om alles in de juiste setting te plaatsen. Je waant je meteen in een klein dorpje in Nederland. De beschrijvingen van de huizen en het taalgebruik van de personages zijn zo authentiek dat het onmogelijk is om het verhaal in je gedachten op een andere setting te plaatsen. Zo wordt het ook minder een ver-van-mijn-bed-show: het dorp bestaat en alle elementen kloppen om het hedendaags en vooral herkenbaar te maken.

Het originele einde is blijkbaar een apocalyptische, Hieronymus Bosch-achtig bedoening, het nieuwe einde is subtieler en dat voel je ook. Oké, er is nog behoorlijk wat overgebleven van zijn oorspronkelijke apocalyps, maar de achterliggende redenen zijn minder duidelijk. Is het echt de heks die hen ertoe dwingt en alles uit wraak verwoest of is het hun eigen angst en woede die ervoor zorgt dat hun wereld ten onder gaat? Die subtiliteit is geweldig. Je voelt de middeleeuwse gedachtegang binnensijpelen in de menigte. Het lijkt surreëel, want hoe is het mogelijk dat mensen nog zo kleingeestig kunnen zijn in de 21ste eeuw? Het einde laat je nadenken over de maatschappij en dat maakt het verhaal extra griezelig.

Een iets uitgebreidere recensie lees je op FantasyWereld: https://www.fantasywereld.nl/boeken/boekrecensies/hex-thomas-olde-heuvelt-2/