Een aangrijpend en belangrijk boek

Een hulphond kom je vast wel eens tegen, maar vaak is niet te zien waarmee de hond het baasje helpt. Royan van Velse laat dat in het boek wel zien. Missies voor het Rode Kruis en Defensie bezorgden hem PTSS, waardoor het nagenoeg onmogelijk voor hem werd nog in het dagelijks leven te functioneren.

Zelf weet ik vrij veel van PTSS, maar ook een lezer die niet in de materie zit of er voor het eerst van hoort, kan prima met dit boek uit de voeten. De auteur legt het heel helder uit. Dat geldt ook voor alles wat je nog niet wist over hulphonden. Het boek is niet alleen informatief maar ook boeiend. Een uitgezonden militair of een medewerker van het Rode Kruis zien we op het Journaal voorbij komen. Van Velse opent die wereld en laat zien dat je steentje bijdragen aan een betere wereld grote persoonlijke offers kan vergen. Beschrijvingen van zijn reizen en ervaringen zijn leerzaam, persoonlijk en aangrijpend.

Het internet schijnt het er redelijk over eens te zijn dat de wereld een betere plek is door honden, en dat is in dit geval ook zo. Plouf zorgt ervoor dat Van Velse ondanks zijn PTSS weer kan functioneren en een rol kan vervullen in de maatschappij. Boven alles is dit boek een ode aan Plouf, van wie de lezer met elke pagina een beetje meer gaat houden.