Dit is meer een kort verhaal dan een echte thriller.
Daarom vind ik het niet makkelijk om dit boekje/verhaal te beoordelen.
Het leest heel eenvoudig, haast als een kinderboek. Korte zinnen, korte hoofdstukken, buitengewoon eenvoudig taalgebruik.
Toch is de manier van schrijven niet hinderlijk, past op de een of andere manier wel. Zeker bij de "simpele, suffe, dommige" mensen die de hoofdpersonen vormen in dit boekje. Het is beslist ook grappig geschreven, meerdere keren zat ik met een brede grijns op mijn gezicht, en eenmaal moest ik zelfs hardop lachen tijdens het lezen van dit verhaal. Niet echt standaard bij een thriller....

In het boekje staat ook een interview met de auteur, en de start van het boek "dodemansrit", bij wijze van reclame neem ik aan. De start van "dodemansrit" heb ik niet gelezen, ik vind het storend om te beginnen in een boek als ik weet dat ik niet verder kan lezen.

Voor mij 3 sterren op schaal 1 tot 5, en een 7 op schaal 1 tot 10.

Ik ben door dit verhaal wel een tikkie nieuwsgierig naar "echte" boeken van Peter James.