Ik had het graag 4 sterren gegeven, maar heb er toch 1 vanaf gehaald, om de eenvoudige reden dat ik het een steengoed verhaal vindt, maar al eerder gezien heb in films en afleveringen van engelse politieseries... Ik had er graag nog 100 pagina's meer bijgehad over de tijd van Newton, en al helemaal de scène waarin de brave norserik door de tunnels van Oxford waant op zoek naar de robijnsteen, maar neen, White maakt het de man wel erg makkelijk door hem 30 pagina's na de constatering dat de steen door Newton gevonden moet worden hem al in handen te laten hebben. In de verhaallijn uit de tegenwoordige tijd, met Philip en Laura, en Jo en John Monroe, en al die anderen, zat ik helemaal in het hedendaagse eEgeland zoals ik dat ken uit die politieserie met die man en vrouw (neen, geen Dempsey & Makepeace, of heette die wel zo?, waren dat geen twee Amerikaanse vrouwen?), in ieder geval kan die man die daar de commissaris speelde zo in een film John Monroe zijn, want ik had steeds zijn kop in beeld... En dat is ook meteen het probleem met dit verhaal... Heel spannend, veel vaart, sommige dingen zie je van verre komen, en neen, dan ben ik een dombo, maar ik zag dus echt niet van te voren wie De Meester was, al was de uitslag op zich weer niet verrassend, net als het lezen over een hoofdpersoon aan het strand van Venice Beach... Achteraf kon ik contateren dat in het verhaal een behoorlijke vaart zat, maar het ging allemaal wat te makkelijk... Achteraf denk je ook dat je dus naar een aflevering van een politieserie hebt zitten kijken en allemaal al eens eerder gelezen hebt, maar toch wel in een sympatiek jasje. Ik houd wel van dit soort verhalen, en ik heb er inmiddels thuis twee planken mee vol staan. Wat kan mij het nou schelen dat mensen die boeken afkraken, als ik er maar een paar genoegelijke uurtjes mee heb doorgebracht... En dat heb ik... Meestal doe ik wel even over een boek, hier was ik in 2 dagen door heen... En ook dat zegt wat... Als je van een goed verhaal houd, lezen... Als je van een verhaal houd dat zeker niet de thriller van het jaar als titel verdient... toch lezen.... Als je door de recenties van mijn mederecencisten heen durft te lezen, en je hebt interesse in het occulte en het maakt niet uit vanuit welke vaantje men tapt... lezen... Als denkt de nieuwe Eco in handen te hebben, zou hem zeker wegleggen, want daar is dit boek niet mee te vergelijken... Ik verheug me echter wel op een volgende kennismaking met Laura en Philip... Vond Dempsey en Makepeace of hoe ze ook heten mogen namelijk een leuke serie...