Te druk, te vlak.

'De laatste steen' leek me een leuke zijsprong, ook al ben ik nog niet volledig mee met de hele Grace-reeks. Met een auteur die al heel wat naam en faam heeft opgebouwd, én het co-auteurschap, had ik hoge verwachtingen. Helaas werden die niet ingelost.

De proloog start veelbelovend, met een aangename kennismaking met Jennie, het hoofdpersonage. Maar de volgende hoofdstukken voelen langdradig en wat zweverig aan. Ik heb het boek meerdere keren weggelegd omdat ik moeilijk werd meegetrokken in het verhaal. De overvloed aan personages, die nauwelijks worden uitgediept, maakte het lastig om me echt betrokken te voelen. Door die tsunami aan oppervlakkige personages die afgevuurd worden, ontstond 'de thriller' eerder in mijn hoofd dan dat het verhaal spannend werd.

Toch heb ik doorgezet (leek me anders zonde van mijn aankoop). Pas na zo’n 200 pagina’s begint het verhaal eindelijk wat tempo te krijgen, maar tegen die tijd voelt het al alsof er veel herhaling en nutteloze beschrijvingen zijn geweest. Of de opbouw – gespreid over acht dagen (de hoofdstukken) – realistisch is, laat ik in het midden.

Uiteindelijk verdient het boek voor mij nog een nette 3 sterren, vooral dankzij de schrijfstijl en enkele mooie momenten richting het einde. Hopelijk zijn de vervolgdelen in co-auteurschap sterker en krachtiger, want dit boek voelde niet echt ‘thrillerwaardig’.