Een paradijs met een schaduwrandje

Pauline Slot weet in deze roman wederom de lezer mee te nemen naar de plek waar het allemaal afspeelt. Net als in 'Zuiderkruis', waar zij zo treffend Australië weet te beschrijven, lukt het ook in deze roman om je in Griekenland te wanen.
Om exact te zijn in het 'paradijs' dat Selma en haar Stephen hebben gemaakt om te wonen, schrijven en schrijf retraites te houden.

De gasten dromen allemaal van een rijk auteursleven, en krijgen tijdens de periode bij Selma ondersteuning in hun gevarieerde projecten.
Ook een bekende Nederlandse thrillerauteur komt een week bij Selma in retraite om een start te maken met haar nieuwe boek.
Daar waar de focus van de cursisten in het begin op Selma is gericht, wijzigt zich dat enigszins als de gelauwerde BN'er aan schuift.

Niet alleen de adviezen van Selma aan haar cursisten komt aan bod: veelal het maken van keuzes, maar ook de problemen waar Griekenland op dat moment mee worstelt: vluchtelingen crisis, economische crisis, de omgang met dieren door de lokale bevolking. Maar ook de onhebbelijkheden van toeristen blijven niet onbenoemd. Het vrijlaten van een hond, die volgens de toeristen in een te klein hok vertoeft, is een treffend voorbeeld.
Slot heeft een prettige, lichte, schrijfstijl. Waar je als lezer Selma aardig leeft kennen, blijft haar man Stephen een beetje vlak, terwijl hij wel een grote rol in haar leven heeft.

Zoals Slot de omgeving beschrijft is zeer beeldend, je bent in Griekenland, je ruikt de omgeving, je ziet de grote moestuinen, je hoort het ruisen van de zee.
Op licht ironische toon wordt het leven van een auteur beschreven, met de voor en tegenslagen, waarbij de wannabe schrijvers verwoede pogingen doen om via een schrijfweek hun droom proberen uit te laten komen.

"Dood van een thrillerschrijfster" is een leuke roman om je even in het zonnige Griekenland te wanen en wellicht zit er nog een schrijf tip tussen die bruikbaar is.