Onophoudelijke gedachtestroom

Het was voor mij erg lastig om dit boek te lezen. Dat ik zelf redelijk chaotisch ben in mijn denken, maakt het niet makkelijker om een tekst vol ongestructureerde overpeinzingen te lezen. Maar ik ben blij dat ik me erdoorheen geworsteld heb. Want naast een lastige leeservaring was het voor mij ook een unieke leeservaring.

*Ik schrijf in onderstaand stukje over de inhoud van het boek. Spoilers zou ik het niet willen noemen, maar ik geef erin wel weg wat je van het boek kan verwachten. Als je dat nog niet wil weten, kun je het recensietje beter niet lezen.

Het boek gaf me een idee van hoe het zou kunnen zijn om dement te zijn. Het is één lange onophoudelijke gedachtestroom, zonder pauze, van hak -via associaties - op de tak, soms in prachtige creatieve bewoordingen, op andere momenten in (schijnbare) wartaal, beklemmend, soms deprimerend, soms heel grappig (wanneer hij de personen en gebeurtenissen om zich heen beschrijft) en op een gegeven moment ook met veel melancholie over een leven dat voor zowel de lezer als de hoofdpersoon niet of nauwelijks (meer) bekend is. Losse flarden van herinneringen en (verzonnen) droombeelden, geven hooguit een idee van hoe dat leven geweest zou kunnen zijn.

Het vereiste bij mij veel concentratie om dit boek te lezen, maar het heeft heel veel indruk gemaakt!