Deze verdient een plaats in de Hebban 1000, bovenaan.

De boeken die ik lees staan meestal op mijn wil-ik-lezen lijst of zijn van een auteur waarvan ik een boek wil lezen. Vaak ook lees ik een boek dat ik zonder enige voorkennis uit de bibliotheek meeneem, gewoon omdat de achterflap, het omslagontwerp en enkele zinnen in het boek aanspreken. Soms valt dat tegen, soms is dat leuk om lezen, heel soms heb je een pareltje vast.

Dit is zon’ pareltje. De vele levens van Heloise Starchild is geen moeilijk boek, leest vlot, blijft soms oppervlakkig, is eigenlijk te kort en kan daarom misschien als “niet-hoogstaande literatuur” beschouwd worden en over het hoofd gezien worden. Dat zou heel spijtig zijn.

De vele levens van Heloise Starchild is een mooi, ontroerend, meeslepend verhaal. Het deed me af en toe denken aan Het onzichtbare leven van Addie LaRue van V.E. Schwab, waarvan ik vond dat het misschien wel het mooiste boek was dat ik ooit gelezen had. Addie LaRue staat momenteel in de Hebban 1000 op plaats 158, veel te laag volgens mij, maar het staat er in.

De vele levens van Heloise Starchild verdient wat mij betreft ook een plaats in de Hebban 1000, ergens bovenaan. 5 sterren en bij mijn favorieten!