Recensie Dit feest heeft lang genoeg geduurd

Dit feest heeft lang genoeg geduurd” is de eerste auto-biografische roman van de Britse schrijver Rupert Thomson. Zijn werk is in België en Nederland niet echt goed gekend. Na het lezen van deze roman kan ik enkel zeggen “dat is spijtig” want het is een schrijver met een meer dan schitterende schrijfstijl.
De schrijver start zijn boek met de beschrijving van het overlijden van zijn moeder in 1964. Zij laat haar man achter met Rupert en zijn 2 jongere broertjes Robin en Ralph. In het tweede hoofdstuk zijn we 20 jaar later en vernemen we het overlijden van Ruperts vader. Rupert keert uit Berlijn terug naar de ouderlijke woning. In deze woning neemt hij samen met zijn broers zijn intrek. Zijn lievelingsbroer Robin is nog vrijgezel maar zijn jongste broer Ralph brengt vrouw en kind mee. De spanning tussen het jonge gezinnetje en Robin en Rupert is om te snijden. Het gaat zelf zover dat na de afhandeling van de nalatenschap, met inbegrip van de verkoop van de ouderlijke woning, de spanning tussen Ralph en Rupert zo hoog is opgelopen dat het 20 jaar zal duren vooraleer zij elkaar weer terug spreken.
Deze roman is op een delicate, mooie, intrigerende wijze geschreven. Het hoofdthema is natuurlijk niet licht te noemen. Maar de schrijver weet de onderlinge verhoudingen binnen het gezin en de ruimere familie haarscherp weer te geven. Ik weet het , ik kom weer uit bij mijn stokpaardje maar het werk toont andermaal aan dat gedachten geen feiten zijn, je al jaren met iemand kan huizen zonder dat je hem of haar ooit door en door zal, kan en zelfs mag kennen.