Toch een beetje teleurgesteld

Het boek verhaalt over de levens van drie mensen die als kinderen dramatische dingen hebben meegemaakt, waarbij zij zijn losgeraakt van hun familie. Ten eerste de 5- jarige joodse Samuel die door zijn moeder op de trein naar Engeland wordt gezet, in de hoop dat hij niet zal worden gedeporteerd naar een van de kampen van de Duitse bezetter in WO 2.
Dan Leticia, die ontkwam aan de massamoord in El Mozote in El Salvador eind 1981. En tenslotte de kleine Anita, die met haar moeder Marisol El Salvador ontvluchtte en bij de grens van Noord Amerika wreed van haar moeder werd gescheiden en in een opvangkamp werd ondergebracht.
We lezen hoe het Samuel,Leticia en Anita vergaan is in het leven. De schrijfster maakt soms grote sprongen in de tijd, waarbij ze de situatie van deze drie hoofdpersonen om beurten beschrijft, zodat je je soms even afvraagt 'hoe zat het ook al weer precies, wie is wie?'. Daarnaast beschrijft ze tussendoor ook de activiteiten en ontwikkelingen van de jonge succesvolle advocaat Frank Angileri en de maatschappelijk werkster Selena, die gezamenlijk Mariol, de moeder van Anita, proberen op te sporen.
Hoewel goed beschreven, vind ik met name dat steeds wisselen van personages rommelig en storend. Uiteindelijk komen alle personnages en verhaallijnen wel mooi bij elkaar.
Ik vond eerdere boeken van Isabel Allende beter, eerlijk gezegd.