zoveel - te veel?

Mijn verwachtingen voor dit deel waren minder hoog. In deel 5 waren er voor mij teveel perspectieven, dit in tegenstelling tot het eerste en nog steeds beste boek. Dit boek had meer vaart dan deel 5. Er waren nog wel veel perspectieven, en veel uitweidingen over planten, religie, medische zaken en politiek.
De kracht van Gabaldon zit hem in de manier waarop ze je met de hoofdfiguren mee laat leven. Met hun goede en slechte kanten, hun passies en jaloezieën (vreemd woord eigenlijk). Ze doen stomme dingen als ze boos zijn - en raken dan soms in hachelijke situaties die de boel er niet makkelijker op maken.
Een andere kracht van de schrijfster is hoe ze je alle zintuigen laat gebruiken, zodat je soms zelf mee ademt wanneer er eindelijk een frisse lucht over een riviertje waait.
Inmiddels zijn er zoveel personen en partijen in de boeken, verspreid over meerdere werelddelen, dat het af en toe wel veel vergt van je logische denkvermogen als vrienden of vijanden elkaar midden in de wildernis - en in dezelfde eeuw toevallig tegenkomen.
Misschien maakt dat het boek drie sterren - maar ik kon niet stoppen met lezen. Dus toch vier.