Vrienden tot het eind

De kleur van vriendschap is een vrij dik boek, maar het verhaal ging nergens vervelen. De kaft is eigenlijk wel vrolijk, terwijl het onderwerp best moeilijk was. Het was af en toe zo heftig dat ik het even weg moest leggen. Als ik van tevoren geweten had dat dit boek over kanker ging, had ik het niet gekozen. Maar het onderwerp wordt integer en nuchter beschreven. Hoewel we het hele proces volgen, gaat het in wezen niet over kanker, maar over vriendschap. Anne is nieuw in het dorp Brewster en hoopt dat Olivia vriendschap wil sluiten, maar Olivia ziet de flamboyante Anne eerder als een bedreiging. Zelfs als haar dochter pianoles krijgt van Anne, houdt Olivia de boot af. Maar Anne breekt door de muren van Olivia heen en al snel zijn ze beste vriendinnen. Anne is in verwachting als ze een knobbeltje in haar borst voelt. Het blijkt niet goed te zijn en er volgt een strijd met chemotherapie en bestralingen. Olivia wijkt niet van haar zijde, maar ondertussen gaat het in haar eigen gezin ook niet goed. Het verhaal wisselt van perspectief tussen Anne en Olivia, waardoor we lezen hoe ze op elkaar reageren en wat ze bij gebeurtenissen voelen. Anne is christen. Olivia moet daar niet veel van hebben. Maar na een heftige gebeurtenis kan het twee kanten op gaan: of je wendt je tot God of je keert je van Hem af. Het was zo mooi om te lezen hoe de muren rond Olivia’s hart werden afgebroken, gewoon door hoe Anne was. Respect voor de manier waarop beide vrouwen met de kanker omgingen. Het einde was nog best schokkend.