Onconventioneel

Nadat zijn oma overlijdt, leert Jack de Schaduwdokter kennen. Een vreemde man die hem vraagt bij hem te komen wonen. Ze kunnen veel van elkaar leren. Mensen komen met hun grootste nood voor hulp bij de Schaduwdokter. Zelfmoord, chantage of ziekte, ‘Dok’ schrikt nergens voor terug. Maar hij wil mensen niet helpen. In plaats daarvan schenkt hij een glas dure whisky in of speelt een potje scrabble. Hij komt niet aan met clichés of standaard antwoorden. Hij gaat naast iemand staan, luistert en geeft aandacht alsof diegene de belangrijkste persoon op aarde is. En schijnbaar helpt het. Jack wordt daarbij geconfronteerd met zijn eigen geloof en motivatie om mensen te helpen. In wezen is De Schaduwdokter dus een heel pastoraal boek. Toch zag ik dat pas nadat ik het verhaal even had laten bezinken, want het is geen makkelijk verhaal. Ik raakte wat in de war van de onnavolgbare Schaduwdokter met zijn U-bochten en gedachtenkronkels. Hij roept dat bidden niet werkt. Maar na zijn uitleg kan ik het er alleen maar mee eens zijn. Ik erken de genialiteit van het complete verhaal; er zit meer in dan in eerste instantie leek. Dus vergis je niet in de ernst van de boodschap. Ja het is duidelijk dat Adrian Plass hier een boodschap wilde meegeven. Laat je geloof niet bepaald worden door tradities en gewoonten, maar volg Jezus.