In psychologische zin ijzersterk

Good me, Bad me heeft een mooie, pakkende cover en past ook goed bij het verhaal. Een wazig, half gezicht, donkergroene tinten en vlekken en misschien wel het pakkendst de scherpe krassen. De cover maakt gelijk duidelijk dat je geen vrolijk boek in je handen hebt.

Het boek gaat over het jonge meisje Milly, vroeger ging ze door het leven als Annie. Milly komt uit een gewelddadige thuissituatie die haar gevormd en geschaad heeft. Op een dag besluit ze dat ze er beslist niet langer tegen kan en stapt naar de politie. Milly moet zich voorbereiden op het proces van haar moeder, ze komt daarom in een pleeggezin bij haar psycholoog Mike, zijn vrouw Saskia en hun dochter Phoebe. Milly voelt enorm veel angst en woede en kan zich slecht uiten. Naar buiten toe wil ze vooral graag dat mensen zien dat ze een goed meisje is. De andere persoonlijkheden krijgen minder vorm doordat alles vanuit Milly’s oogpunt wordt verteld.
Het einde was onvoorspelbaar maar daarna zwakte het verhaal teveel af. De ontwikkelingen op het eind waren, eigenlijk zoals het hele boek, in psychologische zin ijzersterk.

Good me, Bad me is een sterk boek dat na het lezen nog een tijdlang in je gedachten blijft. Het krijgt daarom vier sterren, geen vijfde ster omdat de andere personages niet beter gevormd zijn. Het is een wat deprimerend verhaal maar wel een aanrader voor lezers van psychologische thrillers.