Lezersrecensie
Boektrailer en de tekst op de achterflap zijn misleidend
Ik las dit boek als leesclubboek.
Voor mijn aanmelding aan de leesclub zag ik eerst naar de bijgevoegde boektrailer en verwachtte mij aan een emotioneel zwaar verhaal. Een kind dat in coma geraakt en dan niet weten of hij het wel zou redden. Ik twijfelde zelfs even of ik, als ouder zijnde, dit verhaal wel aankon. Toch was ik te nieuwsgierig geworden hoe iemand in en met deze situatie omging.
Nog nooit eerder stapte ik met een verwachting een boek in, nu dus wel. Dat laatste was waarschijnlijk niet zo slim van mezelf, want ik moet toegeven dat ik al vanaf de eerste pagina teleurgesteld uitkwam. De handeling van de moeder kon ik daar al niet plaatsen en zo bleef het gaandeweg het boek voor mij. Ik voelde geen sympathie voor dat personage, dus kon ik ook geen compassie voor haar tonen.
Er was wel even een momentje in het ziekenhuis dat ik hoopte dat de moeder gelijk had en de verpleging het verkeerd had. Daar kon ik even medeleven voor haar voelen. Ook ergens ten einde het boek vond ik het knap dat ze zelf doorhad hoe ze naar haar zoon toe had gedaan en wat ze al die tijd niet had opgemerkt.
Eindsom: helaas, voor mij was het plot te ongeloofwaardig en onrealistisch. Ik miste diepgang doorheen heel het boek: zeker aangezien het toch over een wel heel gevoelig thema ging. Er stond nergens op de cover aangegeven dat het om een luchtig verhaal ging.
Voor mijn aanmelding aan de leesclub zag ik eerst naar de bijgevoegde boektrailer en verwachtte mij aan een emotioneel zwaar verhaal. Een kind dat in coma geraakt en dan niet weten of hij het wel zou redden. Ik twijfelde zelfs even of ik, als ouder zijnde, dit verhaal wel aankon. Toch was ik te nieuwsgierig geworden hoe iemand in en met deze situatie omging.
Nog nooit eerder stapte ik met een verwachting een boek in, nu dus wel. Dat laatste was waarschijnlijk niet zo slim van mezelf, want ik moet toegeven dat ik al vanaf de eerste pagina teleurgesteld uitkwam. De handeling van de moeder kon ik daar al niet plaatsen en zo bleef het gaandeweg het boek voor mij. Ik voelde geen sympathie voor dat personage, dus kon ik ook geen compassie voor haar tonen.
Er was wel even een momentje in het ziekenhuis dat ik hoopte dat de moeder gelijk had en de verpleging het verkeerd had. Daar kon ik even medeleven voor haar voelen. Ook ergens ten einde het boek vond ik het knap dat ze zelf doorhad hoe ze naar haar zoon toe had gedaan en wat ze al die tijd niet had opgemerkt.
Eindsom: helaas, voor mij was het plot te ongeloofwaardig en onrealistisch. Ik miste diepgang doorheen heel het boek: zeker aangezien het toch over een wel heel gevoelig thema ging. Er stond nergens op de cover aangegeven dat het om een luchtig verhaal ging.
1
Reageer op deze recensie