Oppervlakkig

Zo op het eerste gezicht leidt Jenny een heerlijk leven. Ze heeft de leiding over de lokale bakkerij, die al generaties in haar familie is, en ze schrijft columns over eten. Haar rust wordt echter danig verstoord doordat ook Rourke McKnight in Avalon woont. De man van wie ze zielsveel houdt, maar die onbereikbaar voor haar is door wat er in het verleden tussen hen is gebeurd. Hoeveel pijn het haar ook doet, ze weet dat ze hem beter op een afstand kan houden. Dan gebeurt er echter iets waardoor ze elkaar niet langer kunnen ontlopen en de confrontatie met het verleden moeten aangaan…..

Het verhaal speelt zich af tussen het heden en verleden. De gedeeltes van het verleden wordt uitgebreid beschreven waardoor je er beter in komt. Het heden wordt beknopt beschreven, waardoor er geen diepgang in zit. Daardoor had ik het gevoel dat het verhaal oppervlakkig was. Gemengde gevoelens over het hele boek/verhaal.

Op zich was ik wel benieuwd hoe de relatie tussen Jenny en Rourke zich zou ontwikkelen. Het was langdradig en werd in korte stukken beschreven. Deze ontwikkeling kwam pas goed op gang in de laatste 20 bladzijden van het boek. Toen ik het boek uit had, had ik het gevoel: en nu? Zoveel vraagtekens bleven er over voor mij.

Er wordt ook een beetje geschreven over Daisy (het nichtje van Jenny). Wat zij met het verhaal van Jenny en Rourke te maken had, is voor mij een raadsel. Was niet duidelijk beschreven in het boek.