Als ik naar de kaft van het boek kijk, is deze mooi maar mysterieus, en heeft mijn interesse gewekt. Op een zonnige dag in augustus 1966 verdrinkt de achtjarige Jacob, zoon van Lucille en Harold Hargrave. Bijna vijftig jaar later staat hij voor hun deur. Blakend van gezondheid, nog steeds acht jaar oud.
in het begin had ik erg moeite om in het verhaal te komen, soms lag ik het even weg, maar pakte het toch snel weer op om weer een stukje verder te lezen. omdat ik toch wel nieuwsgierig was, ik vond het verhaal op een bepaalt moment wel langdradig, maar had eigenlijk geen idee welke richting het verhaal op zou gaan. dat is dan wel weer leuk. en vasthoudend om het boek verder te willen lezen. ik vond het niet echt een thriller. wel vond ik dat het einde erg goed was en dat ik toch blij was dat ik het vlot had uitgelezen. op een bepaalde manier ben ik toch enthousiast geworden van deze schrijver en ben ik toch wel benieuwd naar zijn volgende boek!