Literaire thriller?

In Deadline volgen we Suzy Zomer, een jonge verslaggeefster bij een landelijke ochtendkrant. Suzy heeft hoge ambities en wil het ver schoppen binnen de journalistieke wereld. Wanneer ze moet samenwerken met binnenlandcollega Lucas, een oudere norse en afzijdige man, ziet zij dit als een mooie kans om via hem de fijne knijpjes van het vak te leren.
Lucas werkt aan een artikel over de bouw van een nieuw stadion voor voetbalclub Betuwe Boys wanneer hij tot zijn grote verbijstering een Russische man ziet die hem wel erg bekend voorkomt. Het is een oude bekende uit zijn verleden waar hij niet bepaald goede associaties mee heeft. Vastbesloten om er achter te komen wat de man met de bouw van het nieuwe stadion te maken heeft besluit hij op onderzoek uit te gaan. Zijn fascinatie voor deze man blijkt niet alleen met werk te maken hebben maar ook met gebeurtenissen uit zijn verleden.
Lucas en Suzy, die noodgedwongen samen moeten werken, stuiten tijdens hun onderzoek op duistere zaken waar niet alleen de Russische maffia bij betrokken is maar ook hoge ambtenaren in Nederland. Ondanks de dreigingen zullen ze alles doen om achter de waarheid te komen en zo een onthullend artikel te publiceren.
Deadline is een vlot geschreven verhaal dat erg makkelijk weg leest. Omdat het verhaal zich niet alleen in Nederland afspeelt maar voor een deel ook in Rusland zit er genoeg afwisseling in. Het is alleen jammer dat de auteur de verhaallijn van Lucas’ periode in Rusland niet verder heeft uitgewerkt, want deze passages waren interessant om te lezen. Ook de personages zelf hadden wat meer uitgediept kunnen worden. Hoewel de lezer na een paar hoofdstukken wel wat meer over het verleden en huidige leven van de twee hoofdpersonages komt te weten blijven Suzy en Lucas oppervlakkige personages. En dat ze ook nog eens verliefd op elkaar worden was al vanaf het begin te voorspellen.
Deadline is niet echt een literaire thriller. Het heeft eigenlijk ook weinig weg van een gewone thriller. Zo is er nauwelijks tot helemaal geen spanningsbouw. Zelfs aan het eind, de ontknoping, zijn er geen spannende momenten te bespeuren. Daarnaast zijn de corrupte ambtenaren en de gevaarlijke Russen in het verhaal niet realistisch uitgewerkt. Heel dreigend lijken deze personen niet. Deadline leest daarom meer als een roman met een donker kantje dan als een echte thriller. Het is een leuk verhaal voor in de vrije uurtjes, maar voor fervente thrillerfans is het waarschijnlijk allemaal wat te weinig.