Bloedrood is de nacht. Urban Waite

Het verhaal: Hoofdpersoon Phil Hunt runt een noodlijdende kleine paardenranch in de bergen van Washington. Hij houdt het hoofd boven water door met regelmaat te paard drugs te smokkelen.

Als een grote smokkeloperatie mislukt doordat hulpsheriff Bobby Drake hem toevalligerwijs in de bergen tegenkomt, begint er een aaneenschakeling van gebeurtenissen, met slechts 1 doel, het vangen dan wel vermoorden van Phil Hunt.

Enerzijds opgejaagd door de wetsvertegenwoordigers anderzijds opgejaagd door de nog gevaarlijker psychopathische moordenaar Grady, die is ingehuurd door het syndicaat ter vergelding van de verloren gegane drugs, rolt Hunt van de ene verwikkeling in de andere.

Door de enorm snelle aaneenschakeling van dramatische en gewelddadige gebeurtenissen, vooral al in het begin van het verhaal, leest het niet als een spannend verhaal weg. De spanning wordt niet langzaam opgebouwd maar komt als een lawine aandenderen. Pas halverwege het boek begin je meer grip op de rode draad te krijgen.
De personages blijven enigszins vlak, worden niet echt uitgediept, tenminste als je dat vergelijkt met de boeken van bijvoorbeeld Tom Clancy of John Grisham, behoudens de verstandhouding die zich tussen Hunt en Drake ontwikkeld gedurende het verhaal omdat Grady ook Drake naar het leven staat.

Qua tempo en actie is dit boek beter te vergelijken met schrijvers als Andy McNab, die voornamelijk oorlogsgerelateerde thrillers schrijft. Het is ook te merken dat Urban Waite hiervoor korte verhalen heeft geschreven, dat verklaart ongetwijfeld het tempo gedurende de hoofdstukken.
Conclusie:
Voor wie houdt van een spannend verhaal vol bloedige actie in een razend tempo is dit het perfecte boek. Als debuutroman is het veelbelovend.