De kinderen van Villa Emma

Het is 1942. Samen met veertig Joodse kinderen is Natan op de vlucht voor de Nazi's. Een waargebeurd verhaal over moed, doorzettingsvermogen, vertrouwen en menselijkheid.
Je zult op een dag als 15 jarige jongen maar bij je moeder en broer weg gehaald worden en er wordt je beloofd dat het goed gaat komen. Dit overkwam Natan. De reis langs Hamburg, Wenen en Ljubljana brengt Natan en de andere kinderen naar het Italiaanse dorp Nonantola. In dit dorp lijkt het of de oorlog niet bestaat. Maar niets is minder waar.
Met veertig andere kinderen stapt Natan uit de trein in het Italiaanse dorp Nonantola. Hier worden ze opgevangen in een verlaten villa, genaamd Villa Emma. Hier zijn geen nachtelijke razzia’s en gele sterren. Ze proberen zich sterk te houden en mee te draaien in dagelijkse dingen van het dorp. Natan mist zijn ouders en familie. Hij houdt zich vast aan de brieven die hij krijgt van zijn moeder. En aan de herinneringen aan zijn familie. Tot het moment dat hij zich realiseert bij het lezen van een van de brieven dat zijn moeder niet meer leeft...
De angst komt terug wanneer de nazi's of hoe Natan ze noemt 'de zwarthemden' in de buurt zijn. Ze moeten opnieuw vluchten. Maar nu met hulp van alle dorpsbewoners van Nonantola.
Een dun boek met een waargebeurd en vrij onbekend verhaal maar wel een belangrijk verhaal wat verteld moet worden en niet vergeten mag worden.
Ik moest erg in het verhaal komen. En vanaf hoofdstuk 7 pakte het verhaal mij echt. Daarvoor moest ik regelmatig terugbladeren om het verhaal goed te blijven snappen. Een waargebeurd verhaal waar tot voorkort nog niets over bekend was.

De kinderen van Villa Emma geschreven door Ivan Sciapeconi.
Ivan Sciapeconi is basisschooldocent en schreef al diverse kinderboeken. Hij is lid van het bestuur van Foundation Villa Emma.