Schijn bedriegt

De onttoverden ziet er vanaf de buitenkant uit als een ideaal zomerboek dat je op het strand wegleest. De buitenkant laat je immers geloven dat je zo aan de idylische Normandische kust zit van een klein Frans dorpje waaruit een meisje is verdwenen. Samen met de personages uit het boek ga jij lekker in de zon dit mysterie oplossen. Maar niets is minder waar wanneer je daadwerkelijk wordt meegezogen in de ruwe golven die deze verhaallijn vormen. Het verhaal is zo goed geschreven dat het soms voelt alsof je verdrinkt, samen met de personages, in hun verdriet en pijn. Deze cocktail van verdriet en spanning zorgt ervoor dat je het boek niet weg wil leggen. Het is daadwerkelijk een ideaal boek om in een dag uit te lezen.
Naast dat dit boek je echt bij de keel kan grijpen, is het verhaal eigenlijk heel liefdevol, warm en nostalgisch. In de essentie gaat het om wat ieder mens nodig heeft: een zelfgekozen familie (vriendengroep) die haar altijd steunt. Ook al klinkt dit vrij cliché, het boek was dit allesbehalve. Zelfs de meest doorgewinterde thrillerlezer kan niet alle wendingen in dit verhaal voorspellen, ook al is dit boek door de karakterontwikkelingen en diepgang wel meer een roman. Als je ‘de gevangene' van B.A. Paris een goed boek vond, dan zal dit boek je ook bevallen.
Kortom, dit boek bewijst dat je met alleen het uiterlijk heel lastig het innerlijk kan voorspellen.