Vermoorde Onschuld

De auteur van het boek “Vermoorde Onschuld” is Jo Claes. De uitgeverij van het boek is Houtekiet. Jo Claes hanteert altijd deze uitgeverij, het is de 8ste roman waarin Thomas Berg (de Leuvense hoofdinspecteur) de moorden moet oplossen en onderzoeken. Het boek telde 394 pagina’s, het thema was een misdaadroman/thriller. Het boek werd uitgegeven in 2015. Jo Claes werd bekend als schrijver van een aantal prozawerken met fantastische of magische elementen erin. In 1986 kreeg hij de Prijs Van Het Beste Debuut voor zijn boek ‘De Stenen Toren’. In 2008 begon Jo Claes met misdaadromans te lezen waarin hij Thomas Berg als hoofdinspecteur liet meespelen.

Thomas Berg de hoofdinspecteur moet vier opeenvolgende moord zien op te lossen. De dader pleegde immers geen gewone moorden. De moorden gebeuren precies op dezelfde manier zoals Lebowski beschreef in zijn bestseller. Lebowski schrijft thrillers en is juist bezig met een nieuw boek te maken over een viervoudige moord. Maar deze moorden gebeuren in de realiteit ook. Waardoor hij hoofdverdachte nummer 1 wordt. Lebowski was een echte casanova en had ook al heel veel relaties gehad met vrouwen. Het kon dus bijvoorbeeld gaan over een gestoorde ex maar dit was zoals een speld in een hooiberg zoeken omdat hij al zoveel relaties had gehad. Het was onmogelijk om uit te zoeken over welke vrouw het dan zou geweest zijn. De politie kan hem niet in de gevangenis zetten omdat hij een alibi heeft en dat bevestigd wordt door zijn collega. Daarom laten ze hem terug vrij en kunnen ze niet bewijzen dat hij iets te maken heeft met de moorden. Echter komen er nieuwe hoofdstukken terecht waar hij alleen weet hoe deze verlopen en zoals de rest wordt deze moord ook omgezet in de realiteit. Waardoor de politie dus terug Lebowski als hoofdverdachte gaat verdenken.

Het is echt een heel goed boek, je kan je echt inleven in het verhaal. Het leest heel vlot en het is een boek waarbij je je kan afsluiten van de ‘echte’ wereld en je je kan focussen op de spanning van het boek. Zodat je alles rondom jou kan vergeten. In het nawoord staat geschreven dat het boek helemaal fictie is. Maar het voelde aan als een mengeling van realiteit in fictie. Alles is heel gedetailleerd beschreven en je kan ook alles goed volgen. Jo Claes hanteerde een vlotte schrijfwijze. Ik vond het een interessant onderwerp omdat je zo iets niet elke dag te lezen krijgt. Het is een ongewoon thema maar goed verzonnen. Ik ben blij dat ik het boek heb gelezen want normaal lees ik helemaal niet graag maar dit boek heb ik met volle spanning uitgelezen. Je wordt als het ware opgenomen in allemaal gebeurtenissen die zich afspelen op allemaal verschillende plaatsen. Maar deze moorden hebben wel allemaal 1 gelijkenis: de exacte gebeurtenis van de moord wordt beschreven in het boek van Lebowski. Zo wordt de moord in Firenze direct in verband gelegd met Lebowski. Maar Trui, de uitgeefster, geeft hem een alibi. Maar als Trui zelf wordt vermoord in Nederland gaat de hoofdverdenking ook naar Lebowski omdat hij ook in het hotel was. Normaal gezien moet de politie deze zaak niet onderzoeken omdat het in het buitenland gebeurd is. De onderzoeksrechter had gevraagd om toch dit eens van dichterbij te bekijken omdat de vrouwen op dezelfde manier worden vermoord als in het boek. Men moet dit goed onderzoeken want het kan bijvoorbeeld ook gaan om een gestoorde fan die de aandacht wil trekken van Lebowski. Men kon geen motief vaststellen en de sporen waren ook altijd helemaal uitgewist. De zaak wordt nog moeilijker gemaakt als de jongste medewerkster van de uitgeverij wordt vermoord. Het is een heel raadsel voor de politie en al de vrienden en kennissen van de overleden personen. Het is een ziekelijk scenario bedacht door een ziekelijk brein maar toch een heel goed boek. Je wordt steeds opnieuw verrast en er zijn heel veel nieuwe wendingen in het verhaal dat ervoor zorgt dat je het einde niet kunt voorspellen. Je begint zelf na te denken over de mogelijke daders en dan komt Thomas Berg met een nieuw bewijsstuk en dan klopt je verdenking niet meer.

Jo Claes gebruikte ook het belevende- ik-verteller wat ik echt wel een meerwaarde vond aan het boek. Dit is de makkelijkst verstaanbare schrijfwijze vind ik. Zodat je je beter in het personage kan inleven en je dus ook meer spanning ervaart. Wat ook leuk gedaan is dat Claes in zijn boek beschrijft hoe Lebowski genomineerd is voor de Gouden Strop maar er net naast grijpt terwijl Jo Claes ook genomineerd was maar hij wel de prijs heeft gewonnen. Het boek is dus zeker de moeite waard om het te lezen. Ik ben zeker een fan van Jo Claes ik heb ook al andere boeken van hem gelezen en ik kijk al uit naar het volgende boek.

Kaat Buggenhout