Sterk, ijzersterk zo voel ik me. Het is absurd, maar na het lezen van sterke vrouwen voel ik me anders. Alsof ik de hoofd persoon van het boek ben geworden. Na een uurtje treedt dit gevoel weer uit mij, maar nu is het er nog.

Martina Cole schrijft op een zodanige manier dat fictie realiteit lijkt. Alsof je alle personages in het boek persoonlijk kent. Je leeft met ze mee, zweef door hun hoofden en begrijp ze. Hoe gestoord ze ook kunnen zijn je heb altijd een moment dat je het snapt. En dat is nou zo ontzettend knap van Martina Cole. Ze zorgt ervoor dat haar lezers bij alles in het verhaal worden betrokken. De lezer hoort bij het boek dat soms zo spannend is, waardoor het soms even weggelegt moet worden. Maar daarna weer vlug in je handen terecht komt, want het boek blijft tot het laatste letter zowel boeiend als .... je raad het al... spannend.