Te weinig suspense

Verdiend is de derde thriller van Ella Marjon, na Laat de zon niet ondergaan en De blauwe hel. Ze heeft haar schrijftalent van geen vreemde, want haar moeder is de auteur van o.a. bijbelse dagboeken. Met Verdiend brengt Ella Marjon een thriller die aanleunt bij de boeken van haar moeder.

Reeds in het begin van Verdiend krijgt Iris De Wit het hard te verduren. De stewardess komt thuis van een stressvolle vlucht en merkt dat ze een inbreker over de vloer heeft gekregen. De inbraak heeft een luguber tintje doordat het woord "verdiend" in bloed op haar muur werd geschreven. Impulsief vertrekt Iris daarop naar haar ouderlijk huis in Opheusden. In de strenge, christelijke omgeving ontmoet ze haar ex-vriend Erik Frank Kanbier weer. Iris heeft de breuk met Erik nog lang niet verwerkt. Daarbij komt nog dat ze ook in Opheusden bedreigd wordt. Tot haar grote verdriet vindt ze haar kat vermoord terug, in de wetenschap dat het bloed op haar muur kattenbloed was. Om haar zinnen te verzetten gaat Iris samen met haar beste vriendin Monique naar de klasreünie van haar oude middelbare school. Bij het verlaten van de school voelt ze dat de dreiging tastbaar wordt. Zal Iris ooit weten wie haar belager was? Weet ze zich te redden in de ultieme confrontatie? Komt het ooit nog goed tussen haar en Erik? 

Verdiend bestaat uit twee delen. Het eerste deel wordt voornamelijk verteld vanuit het standpunt van Iris. Het tweede deel beleeft de lezer door de ogen van Erik. Naast de verschillende perspectieven van waaruit het verhaal verteld wordt, zijn beide delen geschreven in een andere stijl. Het eerste deel heeft namelijk veel weg van de klassieke chicklit. De andere helft lijkt meer de weergave van een spirituele zoektocht. In die zin heeft Verdiend meer weg van De Celestijnse Belofte, de beroemde newageroman van James Redfield uit 1993, dan van de gemiddelde thriller. De karakterisering van de personages gaat in het eerste deel veel verder dan in het tweede. Het hoofdpersonage Iris wordt goed uitgewerkt. Haar achtergrond wordt geschetst waarbij ze vooral overkomt als een afvallige christen. De figuur van Erik duikt het meest op in het tweede deel. Zijn karakter wordt echter weinig geprofileerd en maakt daardoor een kleurloze indruk.

In deel twee komt het verhaal tot een oplossing. Niet doordat de personages hun leven in eigen handen nemen, maar wel omdat ze zich overleveren aan God door hun lot in zijn handen te leggen. Met andere woorden, het verhaal komt tot zijn ontknoping doordat Iris en Erik hun spirituele bewustzijn terugvinden bij de christelijke kerk. Ze verliezen zich allebei in gebed. De schurk van het verhaal wordt dan gewoon opgepakt door de politie. Het valt op dat door het hele boek heen verwijzingen naar religie voorkomen, zoals de buurvrouw die een gebedje zegt en de oude leraar die verwijst naar een gebed.

Het boek krijgt een beoordeling van twee sterren omdat vooral het tweede deel niet kadert in de structuur van een klassieke thriller. Behoudens af en toe een (zeldzaam) moment, is het verhaal als geheel niet spannend. De suspense die Verdiend zou moeten voortstuwen is er niet. Verdiend is een boek voor lezers die chicklit kunnen appreciëren, en daarnaast openstaan voor de religieuze toon in het boek.