Hersenschimmen

Op het moment dat ik deze recensie schrijf zit ik op zee en drijft de mist lettelijk binnen. Toeval bestaat niet?

Hersenschimmen doet mij altijd denken aan de ochtend naar een verschrikkelijke avond stappen. Dat een voor een de puzzelstukjes binnenkomen of niet. Alle vage herinneringen naar het drinkgelag en sommige die helemaal niet terugkomen.

Kan me enigzins voorstellen hoe verschrikkelijk het moet zijn als je herinneringen vervagen en je daardoor wegzakt in eenzaamheid. En de angsten die daarbij vrijkomen. Alles waar je je aan vasthoud vergeten en jezelf in twijfel trekt en degene om je heen. Mooi geschreven, triest eigenlijk en hopelijk een ver-van je bedshow.